Ik fiets voorop en Mayo zorgt voor het eten

Zo luidde de quote van Julie vorige maand. Logisch dat we dat principe maar eens moesten gaan uittesten. Julie, die na het beeindigen van haar roeicarriere, haar trainingsintensiteit verhoogde om de trainen voor onze fietstocht (O, ja en de PVP en de halve marathon natuurlijk..), was een lastige kluif. Een tocht over de Utrechtseheuvelrug, leuk zou je denken, maar met mijn matige fysieke gesteldheid van de laatste tijd.. de moed begon me een beetje in de schoenen te zakken. Je niet laten kennen is het motto, dus toen Juul voorstelde om naar Utrecht Centraal een stukje warm te fietsen, zei ik heldhaftig dat ik het zelf had kunnen verzinnen. Een uur en een kwartier later (32 km/h gemiddeld): Juuls hyper en springend en Mayo met tong hangend op de grond. Gelukkig en AH to Go aanwezig, waar ik weer bij kon komen om onverrichter zake weer terug naar Amsterdam te fietsen. Ik hoop maar dat de AH uitbreidingsplannen heeft richting Azie, zodat ik m'n taak van het verzorgen van eten onderweg serieus kan nemen, want anders kon het nog wel eens een pittige reis worden.